Cięcie zaczynamy wówczas, kiedy roczne przyrosty są już na roślinie dobrze widoczne, jest to także czas, w którym może ona zostać zaatakowana przez rozmaite szkodniki – na przykład mszyce. Prawidłowa cięcie jest w stanie temu, przynajmniej do pewnego stopnia zapobiec.
Od czego zacząć?
Przycinanie zaczynamy od wymierzenia okręgu w środku rośliny, gdyż właśnie tam najlepiej je rozpocząć, nie od góry ani nie od dołu. Najwygodniej przycinać trzymając sekator w pozycji od siebie, ostrzami w dół, daleko od gałęzi. Takie cięcie pozwala nam się pozbyć również suchych pędów. Jeśli bukszpanu nie otacza grządka i cały czas widoczny jest w całości, wówczas po przycięciu rośliny w środkowym pasie, przycinamy część od dołu, tworząc tak zwany nóżkę. Takie zwężenie warto zarysować, gdyż nada to korzystniejszy i bardziej estetyczny kształt krzewowi bukszpanu.
Przycinania ciąg dalszy
Jeśli przewężenie mamy zarysowane, odwracamy pozycję nożyc. Przycinamy gałęzie po skosie rośliny, wyrównując linię do płaszczyzny okręgu wcześniej na niej wykonanego. Przycięcie rośliny spowoduje wytwarzanie dużej ilości nowych pąków, gdyż bukszpan przyrasta 2 razy w roku. Dlatego warto go przycinać na wiosnę i na przykład w sierpniu.
Bez przycinania bukszpan może żółknąć i brązowieć, a drugie przyrosty w roku mogą być długie, cienkie i mało estetyczne. Na końcu ścinamy sam wierzch krzewu, układając nożyce jak najbliżej rośliny. Idealny kształt uzyskamy wtedy, gdy podczas cięcia nie zaczepiamy rączkami sekatora o jej krawędzie. Nawożenie bukszpanu podobnie jak wszystkich innych krzewów najlepsze efekty daje w marcu, wzmacniając jego pierwsze przyrosty.
Kiedy wykonujemy cięcie wiosenne
Na pierwsze cięcie wiosenne, decydujemy się wówczas, gdy bukszpan ma wydłużone pączki listowe. Zazwyczaj dzieje się to z początkiem marca, zwłaszcza jeśli zima była dosyć ciepła. Podobnego zabiegu dokonujemy na sośnie, cyprysiku i tui. Bukszpan możemy formować tak w kształt kuli jak i stożka. Jeśli wykonujemy to po raz pierwszy na danej roślinie, można wyrównać roślinę również po pierwszym przyroście, a potem także po drugim. Jeśli chcemy go formować w kształt kuli, gdy wokół bukszpanu nie ma rabaty, zaczynamy cięcie od dołu. Obcięte gałązki mogą być znakomitymi sadzonkami, które można posadzić w cieniu.
Warto je zachować, zwłaszcza jeśli musieliśmy wyciąć starsze egzemplarze bukszpanu zaatakowane na przykład przez ćmę bukszpanową.